ATELIER-WILLEMS.NL

De bewogen mens

Dagelijks zie ik mensen lijden, in mijn directe omgeving en op wereldniveau. Vluchtelingen in de kou, politieke gevangenen in smerige gevangenissen, mensen die vereenzamen. Ik voel me machteloos maar kan er mijn ogen niet meer voor sluiten. De zwaarte moet een stem krijgen. Het duwt en trekt en klopt op de deur.

Met grote gebaren maak ik een opzet, niet precies wetende waar het heengaat. Ik volg mijn innerlijk kompas, laat mijn hand zijn gang gaan. Er zit geheugen in mijn handen.

De beelden die opdoemen zijn vaak zwart en zwaar en doorleefd. Mensen die hun schouders laten hangen, lijdzaam, de hoop balanceert op het randje. In sommige beelden ontstaat troost of verbinding.

Het fascineert me hoe sterk de levenskracht is. Waarom mensen willen blijven leven ondanks het lijden.

Ik gebruik graag zwart Siberisch krijt op levensgroot papier. Met dat krijt kan ik heel subtiele maar ook heel krachtige lijnen zetten. Er ontstaat gelaagdheid door delen uit te smeren of weg te gommen. De lijnen kunnen niet helemaal meer verdwijnen, zij vormen de geschiedenis van de tekening. De tekening ziet er vaak besmeurd, vuil of chaotisch uit en benadert daarmee het leven zelf.

”'NIEUWKOMERS'

Draad 200 x 120 x 15cm

Nieuwkomers is een werk in het thema “De bewogen Mens”.

Twee jaar geleden begon ik met het onderzoeken van dit thema. Daarbij trof mij hoe subtiele veranderingen in de houding van het lichaam de innerlijke bewogenheid weerspiegelt.

De menselijke figuren in dit werk lijken erg op elkaar, de kleine verschillen vallen niet direct op. Ze staan bij elkaar maar zijn niet echt samen. In de groep lijken ze allemaal alleen. Ik vraag me af waar ze vandaan komen en waar ze heen gaan. Hebben ze een doel of zijn ze zoekende?

Ze kijken naar boven, proberen ze het hoofd boven water te houden of is het hun trots? Misschien hopen ze op hulp van boven of verwachten ze onheil.

Ze lijken ontheemd en machteloos, hun handen hangen zwaar naar beneden.

Het doet me denken aan asielzoekers.

Ze komen aan in een vreemde wereld. Ik zie hun worsteling, hoe ze verloren zijn geraakt, alles achterlatend wat vertrouwd was, hun land, hun huis, hun leven. Hun eigen identiteit is opgelost in de groep. Ze worden enkel nog gezien als asielzoeker, een van de velen.

Hoe moet het zijn als je even niemand bent en weer opnieuw moet beginnen? Hoe bewaar je je eigen identiteit en zelfrespect?

Het werk is gemaakt van ijzerdraad als een ruimtelijke tekening. Door de afstand tot de wand ontstaan er schaduwfiguren die de groep van 6 groter maakt, als een eindeloze stroom.

tussentijd

Tussentijd of twilight

Een periode waarin niets lijkt te bewegen. Er is geen actie, er lijkt zelfs geen aktie mogelijk. Gevoelens van machteloosheid en verlies van controle hebben de overhand, Er lijkt niets mogelijk, je lijkt overgeleverd aan onzekerheid.

Troost is nodig want deze periode is tijdloos waardoor er geen eind in zicht komt.

ATELIER-WILLEMS.NL

De bewogen mens

tussentijd

'verlossing' en 'gaia'